Barbara Sarafian (Gent, 16 april 1968) is een bekende Vlaamse actrice met Armeense roots. Voor haar rol in de film Aanrijding in Moscou, kreeg ze een award als beste actrice.
Initieel werkte Barbara Sarafian mee aan meerdere radioprogramma's waaronder Sonja Duplex van Studio Brussel en De Nieuwe Wereld van Radio 1. In Vlaanderen wordt ze ook door haar televisiedebuut in de veel herhaalde reeks Alles kan beter (1998) vaak in een komische context geplaatst. Internationaal debuteerde Barbara Sarafian in 8½ Women van Peter Greenaway (1999). Ze acteerde ook in Fortress II (1999) en in CQ van Roman Coppola (2001).
Filmografie Barbara Sarafian als actrice
Jaar Titel Rol Opmerkingen
2011 De Ronde fictiereeks
2011 De zonen van Van As sitcom
2011 Rundskop film
2011 Kiekens Myriam Opdebeeck sitcom
2010-2011 Tegen de sterren op Axelle Red / Justine Henin / Rani De Coninck / Sonja Kimpen / Belle Perez / Goedele Liekens / Belle Perez sketchprogramma
2010 Dubbelleven Karen Van Dyck televisieserie
2010 Zot van A. Lydia Leekens film
2009 Witse Christina Houtteman serie
2009 Meisjes Pascale film
2009 Wij van België Laurence de Tromond d'Arbanville televisieserie
2009 SM-rechter film
2008 Kinotipp (Duitsland) tv-episode Neulich in Belgien
2008 Vermist Moeder tv-episode Baby Alisha
2008 Aanrijding in Moscou Matty film
2007 Aspe Margot Vanderlint tv-episode Gestolen Dood
2004 Ellektra film
2003 Sedes & Belli Inge Wyffels tv-episodes Vluchtmisdrijf, Biecht en Belli
2003 Het kleine dove Wonder Moeder kortfilm
2002 Kijk eens op de doos televisieserie
2001 The Point Men (Frankrijk/Duitsland) Journaliste film
2001 CQ (Frankrijk) Commentator film
2000 Spike televisieserie
1999 8½ Women (Frankrijk) Clothilde film
1999 Fortress 2 (Verenigd Koninkrijk) Hart film
1999 Blinde Vinken als zichzelf televisieserie
1998 Alles kan beter als Barbara Sarafian televisieserie
1995 The Way To Dusty Death (Verenigd Koninkrijk) Goodyear meisje film
1994 Pasta! Sanne kortfilm
Goedele Liekens doet het zonder bijzitters, zit in een nieuw decor en belooft onderwerpen waar 'iets meer vlees aan zit'. Maar voorts verandert er voor Goedele Liekens niet veel in het nieuwe seizoen van haar talkshow. Of het moet de naam zijn. Zelfs haar armen mogen blijven fladderen. 'Ik oefen hard om zoveel mogelijk op Barbara Sarafian te lijken.'
Er was best wat kritiek op Goedele nu, die eerste reeks die vorig jaar liep, en ondertussen kwam er ook die rake persiflage van Barbara Sarafian in Tegen de sterren op. Maar het deert de presentatrice allemaal niet, die haar gasten voortaan onder de vlag Goedele op dinsdag zal ontvangen.
Om te weten dat ze op tv bijzonder veel met die armen zit te zwaaien, had ze Barbara Sarafian in Tegen de sterren op niet nodig, stelt Liekens. 'Het was me zelf ook al opgevallen. Maar wat wil je? Ik ben maar voor de helft in beeld en dan springt zoiets heel erg in het oog. Ik ben nu heel hard aan het trainen om zoveel mogelijk op haar te lijken. (lacht) Alles is relatief. In Dubai zag ik de vrouwen nog twintig keer meer met hun armen zwaaien. In elk geval: het zou leuk zijn mocht Barbara het eens van mij kunnen overnemen, als ik weer eens op reis ben.'
Barbara Sarafian in 'De Laatste Show'
Barbara Sarafian neemt afscheid van de bejubelde en massaal bekeken Eén-reeks 'Dubbelleven'.
Een Gentse volksvrouw van 41 botst op een parking tegen de vrachtwagen van een jonge vrachtwagenchauffeur. Zo begint 'Aanrijding in Moscou', een tragikomedie die steunt op een ijzersterke vertolking van Barbara Sarafian.
Het is lang stil geweest rond Barbara Sarafian(39). Tien jaar geleden leek ze klaar om binnen- en buitenland te veroveren. Als ooit een verkiezing wordt gehouden van de grappigste fragmenten uit de Vlaamse tv-geschiedenis, moet haar persiflage van een leeghoofdige tv-assistente in Alles kan beter hoog eindigen.
In datzelfde jaar 1998 was Barbara Sarafian ook een van de 8 1/2 women in de aangebrande artfilm van de cultregisseur Peter Greenaway, maar daarna werd het stil rond de Vlaamse van Armeense afkomst. Gastoptredens op tv in enkele humorprogramma's van Patrick De Witte en feuilletons als Sedes & Belli, en that's it. Als filmactrice verdween ze van de radar.
'Ik heb dan ook geen evident parcours afgelegd', zegt ze. 'Ik ben erg laat begonnen in film, op mijn 29ste. Toen kreeg ik opeens die rol in 8 1/2 women. Ik had resoluut voor een internationale carrière kunnen gaan, maar dat zou ten koste van veel andere belangrijke dingen geweest zijn. Dus ben ik in Vlaanderen blijven plakken.'
En heb je daar spijt van?
Barbara Sarafian: 'Nee. Er waren kansen, maar ik had ook mijn verantwoordelijkheid als mama. En ik hield en houd niet van dat populaire idee van het is nu of nooit, je móét het ijzer smeden terwijl het heet is. Ik moet niets. Dat zou alleen maar leiden tot stress en ongelukkige keuzes. Ik bepaal zelf mijn tempo. In Vlaanderen zijn wel een paar mooie rollen aan mijn neus voorbijgegaan omdat de timing ongelukkig uitviel in mijn privé-leven. Shades van Erik Van Looy, Lijmen/Het been van Robbe De Hert. Maar ik zit er niet mee, echt niet.'
'Een rol als Matty in Aanrijding in Moscou zou ik vijf jaar geleden trouwens ook niet aangekund hebben. Voor zo'n rol moet je rijpen, als actrice en als vrouw. Je moet emotioneel ontspannen zijn om een gespannen vrouw als Matty trefzeker te kunnen spelen. Er is ook een stevige dosis zelfkritiek nodig. En zelfliefde.'
Je bent een vrouw die geen blad voor de mond neemt. Hoe ging dat op de set? Een vrouw als jij moet toch onvolkomenheden vaststellen in een scenario en regie die in mannenhanden zijn?
Barbara Sarafian: 'Dat viel erg mee. Ik heb meteen gezegd: hebben jullie vrouwenhormonen geslikt of zo? Nee, we hebben gewoon naar onze eigen vrouwen gekeken, zeiden de scenaristen. Soms slopen er daardoor wat clichés in de tekst, maar ik heb daar geen feministische redevoeringen over gehouden. Op een paar details na heb ik me niet bemoeid met de tekst. De sfeer, daar lag mijn taak. Omdat ík degene ben die dat personage een lichaam moest geven.'
Van lichaam gesproken: er zit een scène in waarin Matty voor de spiegel haar naakte lichaam bestudeert.
Barbara Sarafian: 'Ik heb me even afgevraagd of die naaktscène nodig was. Why me again, dacht ik. Maar als ik er even over nadacht, wist ik dat die naaktscène nuttig en nodig was. Omdat ze aantoont hoe Matty, die zich laat verslonzen en alleen nog een moeder en een huisvrouw is, een zekere seksuele aantrekkelijkheid heeft bewaard. Ze herontdekt zichzelf, al kijkt ze nog zo kritisch naar haar cellulitis. Leuk vind ik het niet, zo'n naaktscène, maar wat moest ik doen: bloot staan trillen op mijn benen? Dan zou alles meetrillen. (lacht) Ik ben wel blij dat de naaktscène niet al te nadrukkelijk is. Het heeft niets van kijk eens wat wij durven.'
Wie dacht dat de plot van de één-reeks 'Dubbelleven' vergezocht is, vergist zich schromelijk. Actrice Barbara Sarafian, die de rol van bedrogen vrouw speelt, is ervaringsdeskundige: ze ontdekte dat de vader van haar kind er zelf een dubbelleven op nahield.
Niks dan lof krijgt Barbara Sarafian voor haar rol in 'Dubbelleven'. Ze speelt Karen, een moeder van twee die na de dood van haar man Marc ontdekt dat hij stiekem ook met een ander was getrouwd. Die rol zet ze akelig realistisch neer. In een interview met Humo blijkt waarom: Sarafian zat een tijdje geleden in hetzelfde schuitje. De vader van haar zoon hield er in Miami een tweede relatie op na.
'Het eerste wat ik me afvroeg bij die rol van Karen was: Hoe kun je dit nu overleven?Ocharme, die vrouw!', zegt de actrice in Humo. 'Maar toen dacht ik: Ik weet dat. Ik heb het zelf meegemaakt. Julian, mijn zoon was één jaar. Ik was in shock toen ik erachter kwam. En net als Karen kon ik niet naar hem toe. Niet omdat hij dood was, maar omdat Julians vader in Miami werkte en verbleef - hij handelt in natuursteen en had een onderkomen in België en Miami. En ik kon toch moeilijk een vliegtuig pakken, hem een paar motten verkopen en weer naar huis gaan. Toen heb ik heel veel aan mijn (intussen overleden, red) moeder gehad. Ik liep me machteloos en gek van woede en vernedering de haren uit het hoofd te trekken, en zij zei: Nu is het gedaan! Ik stop je nu! Laat het los. Meteen. En ik heb dat gekund. Omdat ik een kind had. En Karen moet ook verder: omdat zij twee kinderen heeft van die man. Daar put ze kracht uit.'
'Karen is wel anders dan ik', gaat Barbara Sarafian voort. 'Voor haar is het schandelijk, want zij is van de oude stempel. Daar had ik geen last van. Ik was vooral woedend vanwege dat gevoel dat ik ingeruild werd. Dat is verschrikkelijk. Maar ik heb geleerd dat ik niet werd vervangen. In plaats van mij kwam er iets anders: een nurse, iemand die wél kon opkijken en bewonderen, en hem niet met zichzelf confronteerde. En die vroeg of laat natuurlijk ook gedumpt zal worden.'
De fictiereeks Dubbelleven gaat over twee vrouwen die na de dood van hun partner ontdekken dat die er een tweede, geheime relatie op nahield. Daarvoor hebben de makers met Lucas Van den Eynde en Barbara Sarafian topacteurs verzameld. Naast Van den Eynde, ondermeer bekend van Van vlees en bloed en Het Eiland en Sarafian, bekend van de prijzenwinnende film Een aanrijding in Moskou, krijgt ook Lotte Heijtenis een hoofdrol. Lotte speelde Jes in de gelijknamige VTM-serie en was ook in De smaak van De Keyser te zien.
Wedden dat Justine Henin groen lacht als ze ziet hoe Barbara Sarafian haar imiteert in Tegen de sterren op? Geen enkele BV of WC -Wallon connu- is veilig voor dit humorprogramma.
In het Antwerpse Sportpaleis zijn de prijzen van Humo’s Pop Poll de Luxe uitgedeeld namens de lezers van het weekblad Humo. Bart De Wever won twee medailles als politicus én man van het jaar. Hij kwam ook de medaille voor lul van het jaar (Roger Vangheluwe) ophalen.
Tom Van Dyck en Barbara Sarafian waren beste acteur en actrice, Stromae had met Alors on danse het beste nummer, Selah Sue en Daan de beste stemmen.
Erika Van Tielen won net als vorig jaar de tetten categorie ‘wie ziet u het liefst uit de kleren gaan?’ Philippe Geubels, die de avond met Guy Mortier presenteerde, won als beste komiek en kreeg een aparte prijs voor 50.000 in de winkel verkochte dvd’s van zijn show Droog.
Studio Brussel won met met Music For Life de prijs voor beste radioprogramma en Stubru-stem Tomas De Soete haalde het als bekwaamste radiofiguur.
Tv-persoonlijkheid van het jaar ging naar Erik Van Looy en De Allerslimste Mens werd het beste tv-programma. Ook Jonas Geirnaert van Neveneffecten mocht twee keer juichen: als tekenaar van Kabouter Wesley en als personage in Basta.
Herman Brusselmans mag zich van de Humo-lezers beste auteur noemen.
Allemaal relatief voorspelbare winnaars dus, maar in de categorie 'Festivals' viel toch een verrassing te noteren: daar won Rock Werchter niet, maar ging de eer naar Pukkelpop.
De avond werd afgerond door Black Box Revelation, zelf bekroond tot beste groep.
In de eerste aflevering van de fictiereeks 'Dubbelleven' is Lucas Van den Eynde zowel vrijend als opgebaard te bewonderen: komt dat zien!
In de nieuwe Eén-reeks Dubbelleven speelt Lucas Van den Eynde een projectontwikkelaar die naast een vrouw en twee kinderen ook een ándere vrouw heeft. Met de moeder van zijn kinderen is hij niet getrouwd, met die veel jongere andere vrouw wel. Het dubbelspel van de man komt aan het licht wanneer hij sterft: plots ontdekken de twee vrouwen elkaars bestaan.
Na de eerste beelden van Dubbelleven, een heftige vrijscène waar omroepster Andrea Croonenberghs zelfs voor waarschuwde, mag je nu al zeggen dat Dubbelleven best een spannend vervolgverhaal kan worden. Actrice Barbara Sarafian ging zo hard op in haar rol dat ze de stress bijna elke dag van zich moest af lopen. 'Ik liep tot twintig kilometer per dag. Het was heel zwaar om deze serie te draaien, soms zes dagen op zeven. Ik hoop dat het de kijker pakt.'
Lucas Van den Eynde moest opnieuw het beste van zichzelf geven: in de eerste aflevering moet hij in bed volledig naakt kunst- en vliegwerk uitvoeren met zijn jonge vrouw om aan het einde van die aflevering opgebaard te liggen. 'Ik kan je zeggen: doodliggen is niet gemakkelijk. Met de dood van mijn personage begint het pas: hoe moet het verder met die twee vrouwen?'
Twee jaar nadat hij in 'Van Vlees en Bloed' de boshoer tegen een boom drukte, gaat Lucas Van den Eynde weer vreemd. Vanaf het najaar is 'Dubbelleven' op Eén te zien. Daarin speelt Lucas een man met een vrouw én een vriendin. 'Het wordt mijn kortste hoofdrol ooit.'
Eén aflevering. Langer houdt het personage Mark Nuyens het niet uit in Dubbelleven, de reeks waarvan de opnames binnenkort starten in Mechelen. Nuyens houdt er een heel bizar leven op na.
'Ik leid een dubbelleven', legt Van den Eynde uit. 'Ik heb al jaren een relatie met Karen (gespeeld door Barbara Sarafian) en we hebben samen twee kinderen. Maar intussen ben ik ook getrouwd met de veel jongere Nina (gespeeld door Lotte Heijtenis).' Tot het personage van Lucas Van den Eynde in de eerste aflevering verongelukt zijn de twee vrouwen niet op de hoogte van elkaars bestaan.
Opvallend: twee jaar nadat Lucas Van den Eynde de legendarische slager-bospoeper André Vangenechten neerzette, rijdt hij in deze nieuwe fictiereeks opnieuw een scheve schaats. 'Dat is toevallig', zegt hij daarover. 'Ik ben freelance acteur. Als ik een mooie rol in een mooi verhaal voorgesteld krijg, hap ik toe. Als ik dan toevallig opnieuw een vrouw moet bedriegen, dan is dat maar zo.'
'Dit verhaal sprak me onmiddellijk enorm aan. Alles begint vanuit mijn personage, maar dan is het aan de twee vrouwen om het van me over te nemen. De reeks draait rond Mark Nuyens, maar eigenlijk speel ik behalve wat flashbacks na die eerste aflevering niet mee. Ik zal maar zeven of acht dagen op de set van deze film staan.'
Langer had niet echt gekund, want Van den Eynde staat momenteel op de set van de film Fritz & Freddy, deze zomer gaat het met De Misantroop van Molière opnieuw het theater in en intussen zijn er opnames van De Ronde, het nieuwe fictieproject van Het Eiland- en In De Gloria-regisseur Jan Eelen. 'Ik wil niet kiezen tussen film, theater of televisie. Ik wil kunnen kiezen tussen mooie verhalen en projecten waar ik in geloof.'
Mark Nuyens verdwijnt dus al in de eerste aflevering uit de reeks. Heeft Lucas Van den Eynde ervaring met 'de dood' spelen? 'Ik ben al honderd keer dood geweest', lacht hij. 'In de marathontheatervoorstelling Ten Oorlog ging ik zelfs vier keer dood. Maar hebben de mensen me op televisie al dood gezien? Ik denk het niet. Of toch: in De Bossen van Vlaanderen ben ik doodgeslagen.'
